Yıldız seslerini duymayacağımız sabahlar olacak,
Duracak yarattığımız zaman.
Sessizliğin sonsuzluğunda yeni bir varoluş başlayacak,
Yeniden nefeslenecek her var olan.
Buluşuruz belki Arş - ı ALÂ ' da
Altona ' nın resitalini dinleriz.
Ezelden ebede kucaklaşırız her boyutta
Var saydığımız gökkuşağının altından geçeriz.
Aşk , nefret , sitem ve vuslat
Mahşerin dört atlısıdır bence.
Sevgisiz donuk ve durgun bir hayat
Ne gündüz bilir ne de gece.
Bir nefessin son demlerimden
Yaşam sahnesinin son perdesini oynuyorum.
Durduramadığım zamanın ayak izlerinden
Soluk ışığın aydınlığını görüyorum...
Sümru YILMAZ ....16 . 08 .2021....
Kayıt Tarihi : 11.10.2021 21:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!