Altmışüç Yaş Şiiri - Murat Akyol

Gün geçtikçe babama benziyorum
Boyum boyuna ulaştı gibi
Ne yapsam ona varmaz ağırlığım
Çok iri ellerimde yok ama
Kocaman merhametli bir kalbe yakınım

Gün geçtikçe babama benziyorum
Acaba annemi de çok sevmişmiydi
Ben gibi aşk acısı çekmiş bir aralar
Ders olur diye bahsettiydi dostça
Ölmeden unutmuş mudur ilk yarini

Gün geçtikçe babama benziyorum
Peygamberle ortak öldüklere yaşa kabulüm
Çok ta uzun yaşamak istemiyorum
Günahlarımın tozunu bile almaz ama olsun
Her gün ellerimle sakat bir kedi besliyorum

Gün geçtikçe babama benziyorum
Hiç bir şeyden korkmadığım gibi ey ölüm
Senden de korkmuyorum
Gel al beni
Lakin ardımdan sevdakardı desinler
Altmışüç yıllık bir sevdayı
Yaşadı
Ve gitti