Altmışlı Yıllar Şiiri - Yaşar Ekrem Koca ...

Oturdum düşünüyorum altmışlı yıllarımı.
İçimde kurmuş sanki yaşamdaki tahttını.
Yüz yetmiş beş kuruştu bir Amerikan doları,
Arkadaşlıklar,dostluklar insanlarda sevgi vardı.
Varlık yokluk demeden herkez mutlu yaşardı.
Aygaz,doğalgaz yoktu.tezek,gazocağımız vardı,
pompalarsan ocağı ateşimiz yanardı.
Televizyon bir hayal,radyo bize yeterdi,
Yurttan sesler koromuz,Zeki Mürenimiz vardı.
Orhan Boran skeçleri dinlenir,Tiyatro radyodaydı.
Buz dolabı kuyumuz,leğen çamaşır makinamızdı.
İnsan gibi komşular akrabadan yakındı.
Hayat iyilik ve doğruluktan ibaretti.
Çocukların sokakta oyunları vardı.
Topaç,saklanbaç,misket,uzun eşek ne güzel oynanırdı
Yerli malı haftası yapılır,Türk malı kullanırdık.
Yok gerçekten yoktu,insanlık vardı
Şimdi yoklar var oldu,insanlık yok..
Kayboluyoruz galiba yok oluyor özümüz
Bu duruma gelmeye geçmediki sözümüz.
Umutla kapanmalı geleceğe son nefeste gözümüz....