Altmış yedi yılı yaşamışlığın
Bir hatırı vardır elbet
O güzel günlere hitaben
Bir varmış bir yokmuşa gider iken,
Ne sen beni unut
Ne de ben seni,
Öl desen de ölemem
Yaşadığımı sanan zaman
Her günün bir özlemi vardır
Maziye dayanan,
Ne sen beni unut
Ne de ben seni,
Yaşıyoruz bir bahane bularak
Umutlarımız boşa çıksa da
Bugünün yarını varmış
Bir yalanın kursağında,
Ne sen beni unut
Ne de ben seni,
Kaderde varmış yalnızlığa
Bir ipucu da olmak
Yaşamak uzaklarda
Bir hiç'in yokluğunda,
Ne sen beni unut
Ne de ben seni,
Yetti demekle yetmiyor işte
Duvarlar ağlamaya mahsus
Soğuk, sert ve katı
Üç günlük ömür icabı,
Ne sen beni unut
Ne de ben seni...
* Berlin, 20.02.2024 *
Talat Özgen
Talat ÖzgenKayıt Tarihi : 20.2.2024 13:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Talat Özgen](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/02/20/altmis-yedi-yil.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!