Altında Şiiri - Yunus Akkale

Dokunmabana sökerim ipliği
Bilmeli ki bu kul, eman altında
Her zaman şahindir, sanma kekliği
Bayrağı taşıyor, Kur’an altında.

Sen ise bir rezil, şeytan misali
Rızadan uzak, yağdanlık timsali
Şerrinden kaçarda, tümden ahali
Dalavere, hile düzen altında.

Yakar sağı, solu ateşte alev
Sorumluluk bilmez yapmadı ödev
Laftan yağ çıkar, dağ kadar pilav
Yedirir içirir, şölen altında.

Sen bir hiç iken atomdan bir parça
Her işe burnun sokan yağlı salça
Sarımsak kokar ekşili bir paça
Düşünce karanlık duman altında.

Gör; kendini geçindirmekten aciz
Namustan dem vurur kırdığı ceviz
Koltukta keramet verdiği taviz
Rüzgârda yelkeni dümen altında.

Sana öyle tokat atarım züppe
Ömrünce taşırsın kulakta küpe
Kendin dağ sanır da küçük bir tepe
Zirve her zaman, kar boran altında

Kuyruktan bağlı dağda çakalı
Kimden aldın üç kuruşluk akılı
Akort düzen tutmaz tele takılı
Türlü türlüde suizan altında.

Deveyi de, eşek ardına bağla
İsyan yakışmazda kadere ağla
Durgun durmada seller gibi çağla
Boyun eğme her dem, ferman altına

Her daim olmada bir emir kulu
Gidiver dosdoğru bildiğin yolu
Pislik elden tutma koparır kolu
Bal olsa yalama kovan altında.

Ok atar dururda, tüyleri kirpi
Cervantes eseri, Don Kişot tipi
Bir gün kaçırır, elindeki ipi
Ezilir giderde, ziyan altında.