Altında Kalıyorum Şiiri - Sungur Kayra İ ...

Sabah yine kime darılmış güneş
Kimlere ağlamıştı bulutlar
Kimlere öfkeliydi sular
Bilmiyorum...

Üzerimde siyah bir palto
Ellerim cebimde
Ağzımda kırık bir dal sigara
Taş kaldırımlarda Yürüyorum...

Yakarmıştım çok kez Tanrıya
Aslında biliyorum çok da dinlemedim onu
Ama içimde bir taş var
Çıksa yerinden, keşke çıksa
Ama çıkmaz, yetmez gücüm ona
Hiç yüzüm olmasa dahi istiyorum...

Bir araba geliyor umursamadan varlığımı
Yanımdan geçiyor hız kesmeden
Tekeri suya değiyor
Islanıyorum...

Bakışıyorum gökyüzüyle
Belki güneşi görürüm diye
Sade bir ışık hüzmesi var
O da düşmeyeyim diye
Ama yolum nereye gider
Göremiyorum...

Az çok biliyorum aslında
Yolun sonunu
Ama her şey muallak
Kayboluyorum...

Paltom ıslanmış
Sigaramın son iki nefesi yine yar olmamış
Güneş hala dargın birilerine
Üşüyorum...

"Son bir defa daha" diyorum
Açıyorum ellerimi
En sessiz çığlıklarla yardım istiyorum
Yüzüm yokmuş meğer
Utanıyorum...

Çakmağın gazı bitmiş
Kibritlerim ıslanmış
Karşıdan bir ayaz esiyor
Titriyorum...

Bir adam var karşımda
Göz göze geliyoruz
Mahzun bir yorgunluk var gözlerinde
Gözleri konuşuyor
Dinliyorum...

"Taş kesilmiş bir duanın sahibiyim" diyor
Halbuki dua su gibidir
Akar yolunu bulur
Benimki akmıyor
Sanki yolun sonundan
Korkuyorum...

Bir anda sesler geliyor
Küçük bir çocuk gelmiş
"Ayna ister misiniz" diye soruyor
İrkiliyorum...

Bir ağırlık çöküyor göğsüme
Sanki kilolarca taş koymuşlar gibi
Bir ölüden daha az sesim çıkıyor
Boğuluyorum...

O an anımsıyorum
Ne kadar istesem de
Yerinden çıkaramadığımı
Artık yorulduğumu hissediyorum
Mücadele edecek gücümün kalmadığını
Ve kaçınılmaz son
Altında kalıyorum.