Altıncı Gün Şiiri - Hüseyin Doğan

Bir geceyi daha kavuşturdum sabahına
Ölüme gebe yüreğim
Doğuracak sonunda çığlık çığlığa
Taze bir mezar benim mezarım
Beşinci gece bekleyişi
Altıncı gün nefes almaktayım hala.

Ölümün Annesi olmak ne zormuş
Şimdi anlıyorum kadınları.....
Ben ölürken ölüm doğacak
Haber salacaklar dostlarıma
Muştumuzu isteriz
Hee oğlan oğlan doğdu ölüm

Kadife ceketini giyip bir adam
Kayıp gidecek bu dünyadan
Mahzun kalacak ahu besteleri sevdanın

Eziyetimi ağırlaştıranda
Mum misali fitilimde ateş var
Yüreğim hala sıcak
Ama akmış kalmamış bembeyaz tenim
Ne kadar direneceğim
Daha ne kadar gece kavuşacak sabahına...
......................
Şehirden mektupların geldi
Okumadım hiç birini
Yanlız açıldı zarflardan biri
Kaydı içinden yeni fotografın
Değişmişsin kısa kestirmişsin saçlarını
Fransız markizi olmuşsun bu maskeli balonun

Sana muhabbetim erkeklik ihtiyacı
Nefretimse kadınlık ihtiyacın değildi elbette
Aşk bozgununu bilirim ben
O lise talebesi değilim
Sivilcelerinin içinde sevda taşıyan.

Vurup sırtıma semeri hep taşıdım sevdanın yükünü
Ben indirmeden kederleri gideceğim.
Semerde sevdada benim.
Bunu böyle bileceğim.

.........................

Ne kadar tenha oluyor sonlar
Ölüme beş kala beydahlanmış mayası nefes almanın.