Altın yağmur kuşu Şiiri - Dağlar Özügüç

Söylenen her söz bir tecrübedir sonunda
Onu söyleten bir başka yaşanmışlıktır aslında
Her bilene bir yol gösteren vardır mutlaka
Seviyorum demek için bir sebep gerekmiyor
Ancak içimde sakladığım binbir sebep var
Gerçekte söyleyecek somut bir nedenim yok
Şu sevmek varya işte o tam bir gönül işidir
Çok şey istemez gökte parlayan bir güneş
Birde candan bir gülüş olsun yeter
Aşk ise kalbe gelen özgür bir misafirdir
Canı ister çat kapı çıkar gelir
Çoğu zaman da haber vermeden gider
Çok çektim ben bu aşktan,sevdadan,ayrılıktan
Kibir zirvelerinde yalnız bırakıldım
Gıybet pazarında satıldı ızdıraplarım
Umarım bir gün ulaşır intizarım
Kadim şehrin yaldızlı sabahına,
İşte o gün sen gelmezsen eğer
Yollarına döktüğüm gözyaşım ziyan olur
Tereddüt etme biraz daha dayan
Altın yağmur kuşu sonunda geri gelecek
Limanın gemileri bu gecede yükün aldı gidecek
Ben yine yalnızım bu uzun kasvetli gecelerde
Kanadına tutunduğum o dualı kuş da gelmedi
Sanırım ya uzak yoldan dönüşte
Yada o güzel kuşu tanımadılar vurdular
Oysa onunla ne hayallerimiz vardı
Altın yağmur kuşu uzağı yakın ederdi
Kanadında yardan bana çok buse getirdi
Şimdi sessizlik içinde sensizliğe mahkumum
Dağın kuytularında tapınak mağarasında
Hayallerini bile kaybetmiş biriyim
Onların bazısı rüzgar, bazısı bir yaprak
Kalan işte burda bir avuç kara toprak
Şimdi gölgesi bile silinmiş biriyim
Ben artık başka ne diyim?