Altın Vuruş Şiiri - Yasemin Kündü

Zincirleme bir acı tamlaması kaplıyor bu gece beynimi.
Yorgunluktan bitkin düşmüş bir bıkkınlık.
Söylesene kaçıncı günü tamamladık devinimli yok oluşumuzda..
Yüksek dozda acıdan sanırım bilemedim..

Gidişinin üstünü mü çizmem gerekli, yoksa altını çizip hayatımın miladı olarak tarihe mi geçirmeliyim seni?
bilemedim..

Kelimeler birbirine girermiymiş? girdi bile..
tek başına muhtemel anlamları olan sözcükler sayemde bu gece darmadağın oldu ne yazsam anlamsız bu gece.. sussam mı konuşsam mı? ağlasam mı? gülsem mi? ne yapsam bilemedim..

nükteli bir altın vuruş yaşattın bana. damardan aldım senin bıraktığın acıları.. binbir muharebelerdeyim bu gece. bilinçaltımla ateşkes imzalayana kadar hem defterimin hemde senin kafanı şişirmeliyim.. şişirmelimiyim? bilemedim..

ama bitmedi daha yazacaklarım..
hepsi değil bunlar.. kalemim meydan okuyamaz oldu gidişine.. oysa sen varken ne denli dökülürdü kelimeler dilinden, benliğinden..

şimdi bitirsemmi burda bu geçmişi? bilemedim..

peki tamam son sözlerim bunlar.. kalemimi kırıp susuyorum..

şimdi mi?
elbette gidebilirsin..
şunu bil ki bu saatten sonra ben sana sadece susarım..