Altın Vuruş Şiiri - Mahsun Doğan

Kaderimizde karanlık bir gölge
Sanki elde ettiğim her şey veresiye
Kalbim kayıp bir şehir kadar ıssız
Biz bu hayatın üvey evlatlarıyız

İçimdeki nefretle kılıcımı biliyorum
Bu savaşın hazin sonunu da biliyorum
Ruhumu un eleğinde öfkeyle eliyorum
Samimi bir yalanın içinde Eriyorum

Hiçbir şeye zerre tahammülüm yok
Bütün tavsiyeler kibirden fırlayan ok
Ne iğrenç bir zanaat, ne rezil heykeller
Hayatın hayasında sallanıyor gerçekler

Bu çöplükte ben de kirlendim yoldaş
Mazlumun gözünden üzerine düşmesin yaş
Varsın herkese yeşeren bahar bize solsun
Bizim zararımız sadece kendimize olsun

Yemin ederim yetimin hakkına göz dikmedim
Hasetin, riyanın, ihanetin önünde diz çökmedim
Yorucu geliyor mavi tarlaya siyah tohum ekmek
Belki de tek çözüm mutlak sonu erkene çekmek