Altın Ustura Şiiri - Mehmet Artem Aykut

Tiksindiğinde aşk ve kin aynı şey...

Yüzünde o adamın nefes izleri
Halen duruyorsa bir kadının
Gayritabii bir biçimde
Yaşadığın o görkemli hayat
Kusmuklar şeklinde,
Ilık kanlar şeklinde gelir ağzından.
Bir parça kanlı balgam
Karşısında durduğun aynaya fırlar
Öksürdüğünde.
Onur duyarsın
Parmağının ucuyla aynaya yaydığın hayatından.
Pıhtı kan olarak tükürürsün
Aşka dair yaşananları.
Aşk, hiçbir umut bırakmaz geride,
Kıyamet gömleği giyersin.

Vücuduna sürünürkenki hışırtılı sesi
Kızgın bir çıngıraklı yılanın,
Gölgeni duvarda başsız gösterir.
Cuma'sız duyduğun her Sela'ya yorarsın.

Oysa söylediklerinin anlamı değil
Sesinin havadaki titreşimleri bile yeterdi
Su değen küp şeker gibi erimene.

Uzak çam ağaçlarından reçine kokusu geldiğinde
İçindeki ifrite bizden selam söyle.