Altın Şehir İstanbul

Altın şehir istanbul
Toprağın bir hoş kokar
Binalarda bin pencere
Kuşların bir başka bu sabah

Eyy İstanbul,
Sana yar dedim
Bilirim ki yorgunsun
Bilirim ki Tarihin acısı sarılı kanatlarında

Sana kim köhnemiş diyebilirki!
Sana yar dedim
Beni yanından hiç ayırmasan diyorum
Ayasofya'ndan Sultan Ahmeti'nden, Eyüp Sultanı'ndan, Surları'ndan
Mahrum bırakmasan.

Koparmasan diyorum bağlarını
Çocukluğumu düşün
Düşün ki karlar altında ezildiğimi uğruna
Düşün ki deprem bile oldun gecelerde.

Eyy İstanbul
Havası her an değişebilen
Bir de çıldırtan fırtınaların
Ne güzel de dengesin bu yaşamda

Senin zürriyetindeki insanları sorarım
Başkaldıranları, engerekleri
Çoğu toprak oldu meskeninde
Çoğu ummanlarında yosunlara boğuldu

Görselliğine aşık olduğum!
Veda etmesen diyorum anılarıma

Nasıl yaradır ki yıllarca kanar
Durduramam!
Ben derim seni kirletenlere
Eyvah sizlere!

Zaman akıp gider
Küsemem gününe
Ne gecene.

Her bir 'gün' yolcu
Her bir 'gün' belkide acı senin için
Benim içinde.

Alıngan yönümü gördün her daim
Sana hep içimdeki melekten bahsetmek istedim
Ama hep içimden haykırdım
Belki duyarsın dedim
Duymadın!

Şimdi yığınaklardasın İstanbul
Eminim ki pişmansın! ! !