Şimdi gurup vakti, ufuk kan kırmızısı,
Yüzümde gurubun şavkı, altın sarısı,
Ama sen halâ ortalıklarda yoksun,
Alnımın yazısı, yalnızlığımın yarısı.
Kalabalığa karıştığımda, sen yoksun,
Aslında her taraftasın, aslında çoksun,
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Seni istediğim zamanlarda sen yoksun.
hiç gelen olmuşmudur vaktinde...?
gelseydi zaten şiirler yazılmazdı yalnızlık üzerine...
tebrikler...
Kalabalıklar içindeki yalnızlıklar gerçek yalnızlıklardır.
ve bunu ancak yaşayanlar hisseder.
Kalemine sağlık.
Sizi tanıdığıma memnunum.bu sitenin bir ziyaretcisiyim artık.Sevgi kokan şiirlerinizi sevdim
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta