Anladım ki yaşlanıyorum çocuk..
Herşeye alınıyor, küsüyor, darılıyorum..
Yüzümdeki çizgiler daha bir belirgin bu aralar..Gözyaşlarımın ağırlığıdan mıdır?
Altın sarılığı değişik bir mayhoşluğa erişti hayatım gibi saçlarım..
Çabalamaktan hayata sanki tüm vücudum nasır tutmuş.. Affetmek istemiyorum işte bu yüzden kaderi..Sokuvermiş hayatıma bu anlamsız ve çok ağır kederi..
Yaşlanıyorum çocuk..
Artık kaldırmakta zorlanıyorum...
Ya tutuver, ya itiver...
Kayıt Tarihi : 18.7.2018 23:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Davut Efe Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/07/18/altin-sarisi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!