Altın Saatli Görgüsüz Kol Şiiri - Ömer D ...

Metalik gri, pırıl-pırıl
yeni model bir BMW’de idi...
Tem, o Pazartesi sabahı yine inanılmaz bir yoğunluktaydı.
Hızımız ancak 20-30...

şoförün camı açıktı.
Gayet net görebildiğim şeyse
dirsek hizasından, sanki bir anten gibi dışarı çıkmış
siyah bir takım elbiseli kol
ve onun bittiği yerde
beyaz kolalı bir gömlek kolunun bitiminde kendini gösteren
pırıl-pırıl, sapsarı parlayan bir kol saatiydi.
ve hafifçe yukarı doğru yönelmiş o lüks kol
saatin olduğu yerde duruşunu bozuyordu,
el bilekten tam kırık, yere bakarken
ihmalkar, rahat, umarsız
şımarık bir tavırla...

bir anlamda altın saat Tem’de görücüdeydi!
ama çaktırmadan
denk gelmiş gibi! ..

Eminim gerçekten bu kadar rahat olduğu için değil,
ben bu kadar rahat ve umarsızım demek içindi
bu artistik hareketler ve
kendi durumuna uygun sosyete salonlarını seçeceğine
bunu nedense Tem’de ispat etme derdine düşmüştü.
belki de halkın arasında gezerken
bir anda üstünlüğünü ilan etmenin
bileküstü yöntemini keşfetmişti? !

Tabii boş durmadı aklım.
geçerken onun yakınından arabamla hızla
o kolu oradan bir hamle ile almalar mı dersiniz,
ya da sağlam bir tutup-bükme ile
takır-takır kırmalar mı dersiniz!
hangisini isterseniz!

vallahi yalan değil!
çok dellenmiş olsaydım
geçerken o kola köpekbalığı gibi dalmayacağıma
inanın garanti veremezdim!

Tabii kızarım!
hatta k ı z a l ı m!

birşeyleri özlerinde yaşamak yerine bu insanlar
neden bu kadar gösterişe,
yalandan ifadelere sürüklenirler? !
kime neyi ispat etmenin peşindeler? !

acaba o boş bırakılmış
sürekli reddedilmiş zavallı ruhların içlerinde
neler oluyor, neler? ..

acaba otobanlarda, sokaklarda, caddelerde
bar önlerindeki o yalancı kaldırımlarda
arabaların camlarından dışarı sarkıtılmış
o yalancı rahatlıktaki, altın saatli kollardan
birine dalsa herbir harbi insan
gerçeğe seyahatin ilk kapısına
bir adım daha yaklaşır mıydık ülkece?

hiç sanmıyorum! ..

(Kasım 2006)