Son nebiye sordular; “din-i mübin ne? ” diye,
Şanlı resul buyurdu; üç kez” nasihat! ” diye.
Bildim önce kendimi, nasihate en muhtaç,
Zira gördüm karnım tok, lakin ruhum dine aç!
İhtiyacım çok şedit, dinden altın öğüde,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Evet nasihat iyi...Lakin alana , talip olana verilmeli...
Dinde ikrah yoktur...Alan alır , gayrısı yayan kalır...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta