Altın Kemer Şiiri - Esat Erbil

Altın kemer bel öğer
Xaşxaşı dabban döğer
Saçına düzen vermiş
Hörüğü yere değer.

İstifanı başında
Perperesi kaşında
Gören maşallah diyer
Yarım yirmi yaşında.

Döğdürme yar boynunda
Kaxar düşer oynunda
Bezenip halay eder
Cift nar oynar koynunda.

Bilezik yar kolunda
Silahlik sağ solunda
Yarım seyrana çıkıp
Yüz aşık var yolunda.

Paşaserin taxıptı
Zülflerine baxıptı
Halayda oynar güler
Ter koynuna axıptı.

Altun Kotas taxanda
Asman şimşek çaxanda
Gözüne baxılmırı
Aklım aldı baxanda.

Saçbağı sallanıptı
Yanağı allanıptı
Ağzından çıkan sözler
Çok tatlı ballanıptı.

Sonadı yar yerişi
Ne tatlıdı öpüşü
Bel ince göbek atar
Gül çiçekti giyişi.

Tırnağa yuzuk taxtı
Bir dönüp birde baxtı
Açtı gönlüm serayın
Kanla içime axtı.

(Esat) yara dalıptı
Aşktan kalbi doluptu
Sevgi mühabbet varken
Gönlü mutlu oluptu.