''Yokluğundan bu yana
Şehir burada çok karanlık.
Artık hiç bir ışık daha ileriye gitmiyor.''
Şehrin tüm duvarlarına
resmini yapması için
Güneşe emrediyorum.
Gölgelerini topluyorum ellerimle;
parçalanıyor ellerim!
Biliyorum, her yanda yabanıl otlar var.
Bir kadın çocuğunu emziriyor köşe başında.
Bir tren geçiyor ışık hızıyla yanımdan;
maskeleri düşüyor yalancıların.
Yüreğim çocuklaşıyor;
seni bağırıyor caddenin tam ortasında.
Giderek daha yakın oluyor bana her nesne.
Ve daha güzel gözüküyor şimdi insan.
Ve daha güzel kokuyor çiçek.
Yüzümde nefesin duruyor.
Dudaklarını bulamıyorum dudaklarımda!
Bir şarkıyı süresiz mırıldanıyorum.
Duyuyor musun canlılığımı?
Şimdi dünyayı ardımda bıraktım;
altın kelebekler uçuyor eksenimde.
09-09-2009
Kayıt Tarihi : 9.9.2009 14:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
mutsuz martılar kadar
denize uzaktan bakar
....Güzel bir şiirdi, tebrikler.
insanlar mutsuz umutsuz
madalyonun diğer yüzünde
insanlar vefasız yalancı ve duyarsız
güzel şiirinizi kutluyorum
uğradığım sayfanızda
Bu güzel çalışma ile karşılaştım
Tebrik ediyor ve
Yaşayacaklarınız
Yaşadıklarınızdan
Daha renkli
Daha hareketli
Daha bereketli
Geçmesi temennisi ile
Doğum gününüz kutlar
Yüca Rabbimden
Sağlık,afiyet ve başarı dolu bir ömür
Niyaz ediyorum.
Osman ERDOĞMUŞ
SAKARYA
TÜM YORUMLAR (11)