Tum kelimlerimin odamin duvarlarina carpip
Yuzume teptigi bir gundu
Cekip gitmek, uzaklasmak, yok olmak istemistim
Aslinda mutluluktu arayisim, olmek istememis
Sadece yok olmakti dilegim!
Avucumda parcalaniyordu tum hayallerim
Hersey tersine donmus, bir bir gercege donusuyordu korkularim!
Vucudumda dolasan kani hissettim o gun,
Kaniyordum…
Hic sizmadan, hic damlamadan kaniyordum!
Tukenmeyen hersey tukenmisti bir anda…
Yeniliyor muydum,
Yenildim mi acaba?
Bir ciglik…
Goremiyorum anne yardim et,
Kor karanliklardayim
Ve sesi yankilaniyor o kutsal varligin
“Hersey daha guzel olacak”
Ciglik ciglik, kulaklarimi yirtiyor bu ses
Goz yaslarina boguluyorum
Umut karanlik yanlarima karisiyor
Ben yeniliyor, yenileniyorum her defasinda!
(10.04.2003)
Kayıt Tarihi : 13.4.2003 06:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu kent sorgusuz aldı beni
belki de annem sorgusuz bıraktı
bu kentin kucağına
kaldırımlarında ürperen
şarap şişelerine doldu soğuk ve ayaz geceler
kırmızı bir kelebek kondu
pembe açmış bir gülün tomurcuğuna
o da sorgusuz salıvermişti besbelli kendini
ve sağanak halde yağmur yağdı kentin sokaklarına
ıslandı kent
ortasında kırmızı bir kelebeğin kanatlarını kırarak
gül mü?
o halen bir tomurcuk
kelebek ise sorgusuz anlara katıldı gizliden
pembe düşleri yok artık
yıldız sarılı göklerin
uzağında bir uygarlığın izleriyle bu kent
sorgusuz alır milyonlarca kelebeği
.
kırma kanadını bir düşün,
gülün henüz açmamış tomurcuğunda
TÜM YORUMLAR (1)