Altın Kafesler Şiiri - Sernaz Özden

Çağın ıssız çığlıkları , neslin sessizliğinde üşüyor !
Meçhul bir gölge geziyor üzerimizde,
Üşüyemediğimiz bir soğuk , sığınamadığımız bir kış yaslanıyor mezarımıza...
Dikenli al güllerin, sancılı kara toprağın altında; yağmuru bekliyoruz biz...
Kan yağıyor , zulüm çiseleniyor üzerimize...
Yine filizleniyor kırmızı çiçekler sessizlikleriyle...
Bin karanlık , yada bir aydınlık çoğalıyor içimizde,
Kararıyor gökyüzü , doğuyor ay esaretine inat özgürlüğüyle...
Çağın altın kuşları , kurtulmak istiyor altın kafeslerinden...