altı kişiydiler altısı da altın yürekli
altın yüreklerinde altı ayrı ufuk vardı
altısını da aynı gecede
altı ayrı evden alıp getirdiler
altın yüreklerini kafeslere kapattılar
altı ayrı hücrede...
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
asyanın gözüne iliştiğinde birisi
alıp sarmışlardı birbirlerini yüreklerine
ağlamalarına bakarken insanlar
aynı gözlerle görmüştü
ayrı köşelerden diğerleri
ağlamalar büyüyüp
ayyuka çıkarken haykırışlar
altı altın kalpli bir aradaydı
altısında da ülke hasreti
altısında da ayrılık hasreti
ayrılık günlerinde...
Emeğinize sağlık İrfan Bey. Tebrikler. Sevgiler
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta