Sonunda geçti zaman yangının da üzerinden
dönüp bakıyorum aşkta hep çocuk kalmışım
hep savaş varmış gerçek ile istek arasında
her savaşta ben aklımdan bir çocuk saklamışım
şişirmiş yalnızlık savurmuş rüzgâr
atlamışım üzerimden düşü bir gülüşe bağlamışım
enemiş düşü gerek taşı keserken suyu
yarılmış dağılmış bulut olup ağlamışım
düşünüyor şimdi Dûrzan başı eğik karıştırırken külü
altın diye o yangından bir tek eğri bir gülüş kurtarmışım
14.10.2002
Durzan CiranoKayıt Tarihi : 20.5.2012 16:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)