Altın Beyinli Adam - Bir Antik Hikaye-

Aklıyla yaşayan bir adam varmış
Akıl da akıl ha,altından yapılmış
Adam dürüst, adam güzel
Bir ömür sürmüş, ömürden beter
Üç çocuğu olmuş. Üçü de yağız
Deli kanlılarmış, kanlı ağız
Sermayelerini yiyip bitirmişler
Gelip babanın kapısına düşmüşler.

Birinci oğul demiş; işler kurdum yürüttüm
Olmadı işte iflas ettim.
Şimdi kanım kurudu. Yaşam için babacığım
O altın beyninden alacağım.
“Olur,” demiş babası,acılar içinde
Beyninden bir parça koparmış,
Oğlunun önüne atmış..
Oğlan sevinçli,mutlu
Sermayeyi cebine katmış.

İkinci oğlan damlamış,
Hanım kötü çıktı,harladı
Benim durumum hepten darladı..
Ne elde kaldı ne avuçta
Aslına bakarsan suçta
Benim değil..babacığım
Ne’olur beni feraha kavuştur
O altın beyninden verde
Beni buralardan savuştur.

Baba,”Peki evlat..”, demiş,
Epey zorlansa da,beyniyle ödemiş..
Can çekişirken yatakta
Üçüncü oğlan çıkagelmiş…

“Babacığım hayrola
Beni unuttun mu? ”, demiş
Ben küçük oğlun taşrada
Gezdim,tozdum dolaştım
Aşılmaz dağlar aştım..
Ama ne elde var, ne ocakta
Ben kalakaldım ayakta
Herkese verdin dağıttın
Beni unuttun mu yoksa?

“Unutmadım evlat,” demiş babası
Çok acısa da beyin yarası
Son damlayı çekmiş çıkarmış
Son evladın eline bırakmış.
Evlat,mutlu, mesut giderken
Baba arkasından bakakalmış
Gözlerinden son altın damlaları
Bir yağmur gibi akmış..

Ah evlatlarım size feda
Nice beyinler feda olsun
Ben ölsem ne gam
Sizin gibi çocuklar
Hep yuvaları doldursun
Dilerim Allahtan
Sizin de çocuklarınız olsun
Beyinleriniz altınla dolsun
O zaman görürsünüz babalık çilesini
Anlarsınız, gönlümden geçenleri.
Hadi şimdi hepinize elveda
Beyni boş gidiyorum ama
İnan; ne gam, ne tasa
Bugün bana, yarın sana
Benim güzel evlatlarım, demiş…

KISSADAN HİSSE:
BEYNİNİZİN TÜMÜNÜ
BAĞIŞLAMAYIN
AZICIK SİZE DE KALSIN…