Altın Başaklı Lale Şiiri - Cuma Komşul

Bir kez takılmayıgör sen kaderin ağına
Kurtulmak mümkün değil dolanır ayağına
Sarhoşluğunu aşkın hürmetle sun ey saki
Beden fani olsa da ruhlar her daim baki

Avare geçen yıllar bir hüsran oldu bana
Istırap çizgileri yorgun yüzümden yana
Naz uykusundan artık uyanıver nazende
Sevda ürkek ceylandır afet salan yüzünde

Sen bahçelerimin süsü altın başaklı lale
Ömrün ötesi visal aşılmayan tek kale
Ümidim ufuklarda yokluğun bir kor ateş
Doğuversin geceme gözbebeğinde güneş

Sen güneşle arkadaş bense mumla eririm
Canımın acısıyla geceyi deviririm
Bir tütün yaprağıyla yaktın beni yine sen
Tutuşan ben tüten ben yakılan ben yanan ben