Altıklar.9 : Yalnız Bir İsot

Bizimkiler nerede,mutlaka Kapalı Çarşıda olmalı
Arka bir sokakta şiir yazarken onları bulmalı
İstanbul bu, insana şiir yazdırmaz mı,yazdırır
Yazdırır da bizim ismimizi kaldırımlara kazdırır
İşte bu bütün şair arkadaşlar Aksaray’da buluşalım
Dağlarca’yı ziyaret edip, hayır duasını alalım.

Oradan da Yaşar Nabi’ye uğrarız, yine suratı asık
Olsun içinden neler geçiyor onu Tahsin’e sormalı
Katibi Adili idi onca kadim yıldır,o bilir
Cemal Süreya nerede desen bırak şu ……
Zaten ağzı küfürlü, dedikoducu bir … idi
En iyisi meyhanesinden uzak durmalı..

Necati Cumalı desen,son durağı Moda
Bir kitapçı dükkanı, her geleni kovar,göçürür
Sonunda iflas eder, sonunda olacağı bu
Şairden alsatçı mı olur, en akıllının kaderi budur.
Necati kimseye küfretmese kendine eder
Nerede o kibar İzmir’li İmbatla gelen efendiler.

Nursel bana el mi sallıyor,yoksa yine bir öykü mü
Yazıyor, bilemiyorum, tahmin ediyorum
Çemberlitaş’ın altında birisini bekliyorum
Belki Güven, belki Adnan, belki Ataol geliyor
Hepsi de İsmet’e yüz çeviriyorlar,Aman Allahım
Eski arkadaşlar ne çabuk değişiyor.

Yıllar geçti aradan, şimdi devir Recep devri
Necip Fazıl’dan şiirler okunuyor, Nazım bitti
Bırakın mezarı Rusya’da kalsın orada rahat
Biz bizi yeriz, adamlar memleketi götürüyor
Bütün kadınların başını bağlasınlar,o önemli
İşte biz böyleyiz, tutukevinde eski bir kıdemli.