Altıklar.8 : Gencölmek Şiiri - Erdal Ceyhan

Sabah zırıltıları akşam matemlerine karıştı
Önünden geçen bir ankaydı bir kargaya dönüştü
Aman allahım aynadaki o ne gülüştü
Zehranın bukleleri artık afroya dönüştü
Yıkıyorum yıkıyorum elim yağlı kirli
Ben manyak mıyım içim neden ikircikli.

Gitsem mi kalsam mı diye düşünüyorum
Balıkesir treni kalktı kalkacak,saat sekiz
Hala geminin içindesiniz,kararsız,sessiz
Bu iş nereye kadar sürecek,bilesiniz
Burası son durak değil, deniz bitti
Deniz bitti ama karalar başladı,gel de döğünme.

Otobüse mi binsem, trene mi, yoksa uçsam mı
Şöyle bir Afrika, Amerika yapıp dönsem mi
Çeşitli dertlerimden kurtulsam mı
Kurtlarımı döküp, insanları tek tek vursam mı
Hey, bu neyi çözümler, iki akide bir şeker
Sana tutuklar evinde bir güzel yer verirler.

Hey, aklını başına topla, ve de geçmişi
Hadi her şeyi sildin diyelim, boyalı Fahriye’yi
Üsküdardan ezeli geçtin,Salacak’a çıktın
Kendini Kız Kulesine vurdun,ne yazar
Sonunda Bebekteki bütün kızlar kızar
Sen en iyisi kendini Kadıköy çarşısına vur.

Vur ki vurduğun Maltepe’den duyulsun
Süreyya Paşa Plajı’ndan öteye uyursun
Sahilde, Çamların altında (şimdi hepsini kestiler)
Süreyya Plajı hayal oldu ihtiyarların rüyalarında
Arnavut kızlar hala bekler kıyılarında
Gitti gelecekler, bize şarap getirecekler.

Bu son etap, artık İstanbul yok,yola çıkmalı
En iyisi İzmir mi, sorup soruşturmalı
Biraz Balıkesir’de eyleşmeli,soluklanmalı
Bu hayat zaten bitti, tükendi, eridi; farkında mısın
Farkında mısın, herkes elini ayağını çekti
En iyisi at kendini, bitir bu işi, gencöldü desinler.