Altıklar. 7: Nedir Bu Şiiri - Erdal Ceyhan

Neden acılarımızı koyarız şiirlerimize
Sevinçlerimizi balonlara koyar uçururuz
Evlerimizi uçurumların kıyısına kurar
Sonrada korkudan her gece doğruluruz
Niçin dostlarımızı aniden defterden siler
Sonra bütün ömür boyu kudururuz.

Ömür boyu dertlerimizi anlatacak dost ararız
Bir sürü insan gezerken sokaklarda
Bizim gözümüz yere inmez hep havalarda
Kendimize bir fiyat biçer hiç inmeyiz
Niçin kaçmak için bir dünya ararız da
Kendi dünyamıza kimseyi kabul etmeyiz.

Denizin kıyısında bekleriz bizi alacak gemiyi
Hiç doğru söylemeyiz hep yemin ederiz
Hayaller içindeyken o küçücük beynimiz
Beynimizi peynir ekmekle yemiş gibiyiz
İnsanları bozuk para gibi harcarız da
Kendimizi keyfe keder sayıp bitiririz.

Neden günler geçip gider biz peşinden
Bakakalırız; giderek aptallaşırız
Oysa çiçekler hiç öyle yapmazlar
Biz şairler neden hep böyleyiz,
Kendimizi çok beğeniriz de
Bize el sallayanları hiç görmeyiz.

İşte bir sürü hikaye hiç biri doğru değil
Doğru gibi yaşarız,doğru gibi inanırız,değil
Bir tek doğru en sonunda kapını çalar
Onu bile görsek bile görmezden geliriz
Lütfen söyle,nedir bizimkisi aptallık değil de
Çabuk söyle beyim, başka doğru varsa elinde.