Altıklar. 2: Sürünmek Şiiri - Erdal Ceyhan

Altıklar 2. Sürünmek

Ah bayanım çok kinler birikmiş karaciğerinde
Sen bunlardan acilen ve defaten kurtulmalısın
Bak hala kuşlar uçuyor gönül ormanlarında
Hala bir sardunya aşk şarkıları söylüyor
Pencerende her sabah bir umutsuz sevgili
Geçmiş günlerden çıkıp geleceğe gidiyor.

Ah bayanım için ne kadar karayla dolmuş
Yüreğini silip yağlayıp yıkamalısın
Bu böyle gitmez her gece sabaha kadar
İçip içip içlenip silahlanıp küfretmeler
Böyle saçma sapan şey olmaz bilesin
Ya silahını çek vur, yada bilmem ne!

Ah bayanım neden böylesin hep karasın
Kararıp oturmuş kara bir gecenin duldalarında
Hep bir eski hesabın kan davasın güdersin
Akşamdan içip içip kendi kendine söylenmeler
Sabahtan pencereden sarkıp intihar etmeler
Bunlar yasak bilirsin, yine eğilimlisin.

Ah bayanım sana nasıl yardım etsem bilemiyorum
Ne kadar bağırıp çağırsam kaderi silemiyorum
Hep kendi kendine eğleniyorsun baksana
Bir de bana bak ne kadar dertler içindeyim
Sokaklara vurmuşum kendimi ölmüyorum da
Ne yapayım yani buna yaşamak mı denir,sürünüyorum.