sana tarifsiz sendromlar içinde yazılan son şiirim bu....
artık paralamayacağım kendimi,
ıssız gecelerin mum ışığı yalnızlığıyla.
bir soysuz hüznü geride bırakacağım,
adı adına yeksan.
bir kara leke diyeceğim.
düşün birazcık.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
