sana tarifsiz sendromlar içinde yazılan son şiirim bu....
artık paralamayacağım kendimi,
ıssız gecelerin mum ışığı yalnızlığıyla.
bir soysuz hüznü geride bırakacağım,
adı adına yeksan.
bir kara leke diyeceğim.
düşün birazcık.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
