Altı Şubat On Bir İlde Deprem

Sarsıldı on bir il şafak vaktinde
Sabah uyandık tuz duman içinde
Acıyla doldu bağ her ev her köyde
On bir şehir kızıl kanlar içinde

Kahraman Maraş'ta umutlar soldu
Evler birer birer yerle bir oldu
Acı gözlerimi yaşlara boğdu
Sabırla bekledik güneş doğdu mu

Hatay’da güllerin kokusu sustu
Her sokak yıkıldı toprakla doldu
Gönüller bölündü hasretle buzdu
Umut var biliyoruz ışık doğdu mu

Adıyaman’da gün yasla battı'da
İnsanlar var hala göçük altında
Dört gün yardım eli yoktu burada
Çığlıklar duyulur arşı sema'da

Malatya’da bir sessiz çığlık duyduk
Acıyla sarsıldık umutla uyduk
Birlikte sarıldık yan yana koyduk
Yaraları saran omuzda yükü

Gaziantep’te çok ocaklar söndü
Ateşle yandı bağ ateşle dindi
Bir dost eli gökte umutla indi
Yıkılan her evde gönüllerindi

Şanlıurfa’da gözyaşları sel oldu
Her hane her taş koca bir acı doldu
Sevda ayrılmadı hasretle yoldu
Dayan dedik umut yarına kaldı

Diyarbakır’da umutlar dirildi
Taş taş üstüne yine kuruldu
Diyarbakır halkı tek yürek oldu
Vazgeçmek yok dedi el ele verdi

Osmaniye’de her sokak bir yasla
İnsanlar düştü hep yıkık umutla
Her yıkımda yeniden dirilme var'da
Umuda sarıldık boş sokaklarda

Adana’da sabır güç oldu her an
Yıkık duvarlar dayanmaz zamana
El ele verdik hep yeni bir cana
Bu toprakta umut yeşerir sona

Kilis’te dostluk yüreklerle doldu
Bir olduk birlik olduk acıyı sardık
Bu zorlu günlerde umudu bulduk
On bir ilimizde yeniden doğduk

Bu dizeler bir umut sevda dursun
Her taşa her yürekte yeni kurulsun
Kul Ortak'ım insanlar ışık bulsun
Birlikte güçlenip yara sarılsın

KUL ORTAK