ALTI ŞUBAT (GÜNEYİM)
İki deprem olmadı bu gün;
Bilmem kaç yüz bin deprem.
Yıktı geçti can evini canların
Yaktı yüreğini vatanın.
Aşamadım fiyakalı yolları,
Varamadım ünleyen çığlığına.
Sen buz kesip yanarken
Ben ateşler içinde dondum.
Sana güneşli ufuklar vaad ettim
Hep utanmaktan yoruldum.
Ben sırça köşkünde biçare
Sen mum ışığında boğuldun.
İçime dar geldi bir gün öncesi
Sanki olacağın habercisiydi.
Öyle sövgüler gelip geçiyor ki ! /
Galiba bende biraz duruldum.
Kayıt Tarihi : 7.2.2023 00:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Güney ve güney doğu da deprem şehitlerine itafen çaresiz isyan.
![Alaiddin Kuru](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/02/07/alti-subat-guneyim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!