Altı Şubat Büyük Deprem Şiiri - Kürşat S ...

Şafak vakti beşik gibi sallandık
Ufalandı gitti her yer kum gibi
Velhasılı ölen öldü, biz kaldık
Sokaklarda titreyen bir mum gibi

N'oldu demeye zaman yetmeden
Bir odadan, diğerine gitmeden
Oğluna, kızına veda etmeden
Geldi çattı ölüm yıldırım gibi

Bir süre çekildi altımızdan yer
Kuruldu dünyada bir küçük mahşer
Üç beş gidiyorduk, bozuldu ezber
Kırk bin cana esti ölüm sam gibi

Yarısı göçüğün altında kaldı
Kimisi kurtuldu, kimisi öldü
Sıcacık yuvası, mezarı oldu
Sokağa saçılmış buzlu cam gibi

Titremedi, adeta yer yarıldı
On şehirde can pazarı kuruldu
Çoşkun akan sular bile duruldu
Usumuzdan silinmiyor, dün gibi

Nerde hata ettik nerde yanıldık
Göz göre göre mi böyle yenildik
Diri diri mezarlara konulduk
İlk değil bu, zannederim son gibi