Altı Şubat Şiiri - Çakır Reis

Altı Şubat

“””” ALTI ŞUBAT””””

O büyük depremin felaketinde
Şubatın Altısıydı hayatımı kaybettiğim
Geçmesede geçmiş gibi yapacağım
Yaralar o kadar derin ki; Acılarını çekeceğim
Yoruluyor insan üstesinden gelemiyor artık
Ansızın ağlamaklı kalıyor bazı zamanlarda
Yaş yerine kan damlıyor yüreğimin ortasına
Her şeyin en kazında kalmış, dertler yük oluyor
Büyüyor insanın içinde,
Birikmiş ne varsa, Nefessiz kalıyorum…..

Yaşamak istediğim ama yaşayamadığım
Ne varsa bir bir geçiyor gözlerimin önünden
Dağılmış bir hayat toplaması kolay olmayan
Gidenlerin hatıraları var, Gözlerimin yangınında
Yüreğim daralıyor hayatım zindan oluyor zamansız
Diz çökersin yakarsın sigaranı,
Öylece dalarsın uzaklara,
Bir boşlukta kalırsın; Çıkamazsın
Direnirsin ama hep batarsın işte…..

En dipleri yaşarsın, çaresiz kalırsın öylece
Sığınacak bir liman ararsın ama bulamazsın
Virane bir köşkün kapısında dolanıp durmaktayım
Yapayalnız kalmış dertli dertli yaşamaktayım
Kaybettim kendimi, lâl olmuş dilim,
Gözlerim kör misali;
Acılara alıştım zaman içinde, ağlamaz oldu gözlerim
Ve sadece sessizleştim kendi içimde…..

ÇAKIR REİS

Çakır Reis
Kayıt Tarihi : 5.6.2024 15:47:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


06.02.2023 depremin anısına gerçekten yaşanmış içten ve yaşayarak yazılmış bir eserdir.

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Çakır Reis