Altı şubatta kara bir güne uyandık
Feryat figan yeri göğü inletti
Yıkıldı binalar can can üstüne
Her yer talan turfan göçük içinde
Gönüller hüzünlü bakışlar donuk
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta