Altı Ocak *Ağabeyimin Ardından*

'06.01.2004 Tarihinde aramızdan ayrıldın. Ama hala kokunu hissediyorum, teninin sıcaklığı elimde, sesin kulağıma geliyor. Niçin diye sormayacağım. Şehitler'e sorulmaz biliyorum. Ama hala kabul edemiyorum 37 yaşında gidişini. Allah yar ve yardımcın olsun.'

Hayatımdan bir gün eksik artık
Zamana inat siliyorum
Bugünü, altı ocak
Ne var yani yaşamak mı gerek
Hep aynı acıyı

Damla damla niçin düşüyor
Yüreğime
Koz taneleri
Acıyı haketmedim ki ben
Haketmedi ailem

Hayatımdan bir gün eksik artık
Zamana inat; yaşamıyorum
Ayaklarım titriyor
Ellerimi kaldıramıyorum
Beynimde karıncalanmalar
Kalbimin sormayın sakın!
Soğuk kanımın dolaştığını hissediyorum
Damarlarımda ve kalbimde

Hayatımdan bir gün eksik artık
Altı ocak yoksun
O gün
Kar yağıyordu, rahmet vardı
Karda
Kar yağıyordu
Kardan adamlar geldi
Aldılar ağabeyimi
Kar gibi beyaz örtüye
Nur yüzünü yerleştirdiler
Kar yağıyordu
Yüreğime.
Kardan adamlar geldiler
Aldılar yüreğimi
Örttüler ağabeyimin üzerine

Altı ocak yok artık

Kaldıramıyor bedenim
Kalbimin olmayışını

*** SEZA Şiir ve Edebiyat Dergisi'nin ARALIK 2005 sayısında yayınlanmıştır.