Altı Çizili Satır Hırsızı

Günlüğümden
Benim adım Enes'ti soyadım Nail
Siz "Keşke hep çocuk kalsaydım" dersiniz
Ben ise "Biraz daha büyüseydim" diyorum
Bedenimden ayrılınca yıkıldı duvarlar
Zamandan bağımsız bir şimdideyim
İçinden geçiyorum tüm kilitli kapıların
Kısa hayat maceramda tanıyamadım mahlukatı
Kitaplardan öğrenmek ümidiyle kütüphaneleri dolaştım
Sırf bilgi için değildi merakım, öze ulaşmalıydım
Küçük bir prens şöyle fısıldamıştı raflar arasından
"Ölene kadar sorumlusun gönül bağı kurduğun her şeyden"
Sorumluluğum bitmiş miydi yani
Kalbinize konacak bir kelebek kadar etkilemeyecek miydim sizi
Sonra küçük bir kara balık seslenmişti
"İster istemez ölümle karşılaşacağız, bu önemli değil" demişti
Ben karşılaşanlar tarafındaydım
"Yaşam veya ölümümüzün başkalarını nasıl etkileyeceğidir önemli olan" diye devam etmişti
Öldükten sonra da etkileyebilir miydim yaşamları
Ya da siz yaşayanlar veya ölenler, etkileyebilir miydiniz beni
Sizleri altı çizili satırlarınızdan tanımak ümidiyle başlamıştı bu macera
Pek de aradığımı bulamamıştım kütüphanelerde
Bulduklarım da anonimdi, sahibinin kırışıklarını da görmeliydim
Hem insan pek orta yere dökmüyor yaralarını
Çok da gönlünüzün olmadığını düşünsem de
Evlerinizdeki kitaplıkların davetsiz misafiri oldum
İçinizi acıtan eski dostlarınızdan öğrenecektim hayatı
İçinizdeki çocuğun çizdiğini biliyorum saklandığınız satırları
Küçükken duvarları karalayanlar siz değil miydiniz
Yaralarınızı hem saklayıp hem üfleten de sizdiniz
Bir palyaçonun, şekerden yapılmış, portakal şeklindeki evine girmiştim
Onun da makyajı silinmişti altı çizili satırlarında
Artık sevilmeyerek yüreklerde öldürülenler gömülüydü arka bahçesinde
Annem de istemeyerek bir fidan dikmişti en derinine
Aslında sevmiştim dünyanızı
Annemin başımı okşaması, sabahları kahvaltı kokusu
Dalgaların sesi, kuş cıvıltıları
Acı tatlı satırlar okudum, acı tatlı anılar sığdırdığınız evlerinizde
Ortak bir nokta bulmaya çalıştım çizgilerimizde
Varlığımızı sorguluyorduk iliklerimize kadar
Yaşamlarımız merhametle mi yoğrulmuştu yoksa yükümlülük müydü
Aslında hepimiz değer görmek istiyorduk
Beklediğimiz değeri göremeyince kabuğumuza çekiliyorduk
Sonra da aynı üzüntüden payını alan hüzünlü kişiler oluyorduk
Tekrar dünyaya konmak değil hayalim
Hem canımı alarak Azrail'in birkez daha canı yanmasın
Momo'dan duymuştum "Hayal kurmanın suç işlemekten farksız" olduğunu
Eğer suç işlemek gibi olmayacaksa
Alev saçlı bir çocuğun kırmızı saçlarından istiyorum
Bir de sabahın kızılında annemin başımı okşamasını
Kurşun kalemle çizilmiyor kaderlerimiz, silemiyoruz yaşadıklarımızı
Tükenmez dedikleri tükenen bir kalemin ucundayız
Ben de şu üç günlük dünyaya bir günlük bıraktım
Buruşturmadan okuyun altı çizili sayfalarımı
Benim adım İnsan soyadım Kavuşur
Belki de hiç doğmamışımdır