Altay Özbek Şiirleri - Şair Altay Özbek

Kimse söyleyemezdi
Yuvarlaklığını köşeleştireceğini!
Kimse diyemezdi
Isırmadan zehirleyebileceğini!
Kimse düşünemezdi
Karelere ayrılabileceğini

-Ben böcek,
O su.
Ben su,
O çiçek.
Ben o,
O ben.

Serçenin kanadına binsene,
Kadın sevsene,
Çiçek öpsene.
Binme demire,
Çevirme demiri,
Oturma demirde.

Hüzün-yarın

Kalınlığı,rengi,ısısı
Yok.
Ağırlığı var.
Bir tabaka,

Ben sen miyim?
Sen ben misin?
Biz biz miyiz?
Yolumuz bir mi?
Parçalandım mı?
Çözüldüm mü?

kimler feda eder
kimler yenilir gider
kimler yeniler siler
kimler burnunda tüter
kimler burnunda biter
kimileri....

Farkında olup yalan söyleyenlerle,
Farkında olmayıp her şeye inananlar;
Farkında olup doğru söyleyenlerle,
Akşam sefası,arı kuşu ve diğerleri
Birlikte yaşarlarmış!

Farkedenleri gördüm,
Arayanları gördüm,
Bulanları gördüm,
Kendim için umutlandım.
Burnunun ucunu göremeyenleri gördüm,
İblisin büyüsünde dalgınlaşmış;