Altan Bekir Esen Şiirleri - Şair Altan B ...

Çölün ortasında kalan büyük kaktüs ağacının susuzluğu misali,
alıştım sana ve sensiz olmaya.Parmaklarının ucundaki kelimelerden,
yüreğime akan sevginin sıcaklığını hissedebiliyorum elbette.
Elinden gelipte,dilden söyleyemediğin sözlerin lal olmuş perişan..
Oysa; cesaretin olacak kadar seven,olmayacak kadar acizde değilsin tabiki.
İçinde yaşattığın bir türlü dile getirmediğin sevginin,

Sosyetiktir bir gün başka bir gün başka giyer.
Kazandığı parayı eline, yüzüne, ağzına sürer.
Endamı beter, hint kumaşı gibi ortalıkta gezer
Havası bin beşyüz, bir dirhem bir çekirdekten beter.

Arabası emanet Dünya benimdir zanneder.

Duyarmısın rüzgarın sesini,
Dallara vuruşunu yaprakların,
Susuz bir toprağın sancısında
Ölüyor yarın...

Artık demini almıyor aşklar

Tutunamadım aşka..
Senden öncesi hüzün..
Senden sonrası umut sevdama..
Kırık,dökük hayallerim
yüreğim sana gürbet
sana sevdalı..

Harfsiz, kelimesiz düşünmek istiyorum seni
seni seviyorum demeden sevmek
seni istiyorum demeden istiyorum seni
seni harfsiz kelimesiz sevmek istiyorum.
seni..
gözlerimle sevmek,

Bugün ne çok kasvetli ufuktaki akşamüstü.
....Heyecansız,cansız,ruhsuz..
Hiçte ait değil akşamüstü mehtabına..
Sanki birazda değil..eğreti duruyor akşama..
...Kimbilir..
Belkide göremiyordur renginde öpüşen sevgilileri..

Hasretle geçiyorken böyle her günüm yine
Aylar üzerime gelir üst üste
Bitsin bu çilekeş ayrılıklar günü
Geceler bizim olsun sabaha kadar güle güle

Eğer bedenim ruhunu okşarda kendinden geçersen,

Bir muammadır gidiyor,
Olan gencimize,kızımıza,bacımıza oluyor.
Önce sağ sol dediler böldüler
gencimizi,yaşlımızı boş yere öldürdüler.
Bu gelen ne kominizmin,ne şeriatın,ne darbenin sesidir.
Bu gelen Amerika'nın ayak sesidir.

Zaman mefhumunun maddesel değişiminin yüzüne akseden yorgunluğunun izlerini,
hazan mevsiminde yere düşen sararmış yapraklarda gördüğünde,
dün ve bugüne bir köprü kuracaksın.
Onca fırtına deprem,sel ve karakışın ardından bıraktığı bir çınar ağacının direnişiyle büyülenecek,
inadına yaşamaya alışacaksın.
Senki; bir ağaç gibi korunmasız olmadığının bilinciyle silkelenip,

Seni gönlüme hapsettim..
Sen benim tutuklumken,
ben senin mahkümün olmuşum.
Ayağımda prangalar..
sırtımda onca yükle..
Ben..