Geçti o güzel günler
Ardında gözyaşı bırakıp
Bitti bitmez sandığımız
Uğruna yandığımız tüm şeyler
Nasıl olurmuş özlemek
Senden uzaklarda yokluğun hüzün
Hüzünle birleşir hasretin güzün
Bir bilsen nerelerde canlanır yüzün
Bu yüzden hep böyle ağlarım sana
Ağlarım yanarım doymadım sana
Haydi tut ellerimden
Ben hayata kırgınım
Kutsal bildirğim sevgiler
Çoktan kirlenmiş şaşkınım
Hayaller kurardım senli yarınlara
On sekizimin baharında seninle öğrendim yaşamayı
Ben seninle bir cafe de ben seninle bir caddede
Ben seninle bir düğünde öğrendim yaşamayı
Ve ben sende gördüm aşkı sevdayı
Ben seninle o mesire yerinde
Bir oyuncağım vardı küçükken
Hep onunla oynar
Hep onu vururdum
Kızdığım zaman yerlere
Ve bir gün kırıldı
Yaşamak belkide yaşayabilmekti gönlünce
Sevgi sözcükleri yazıp mutluluk vaatleri edebilmekti
Yaşamak yaşayabilmekti her şeyle
Geceleri yıldızlarla gündüzleri güneşle
Soğuk kış gecelerinde bir kar tanesi
Gidişinle üzüldüm gidişinle yıkıldım ben
Ne yapsam ne etsem derken
Aklıma geliverdi birden
Yüreğimin attığı yer
Sen artık yüreğimin attığı yerdesin
Sen gittinde gülüm dünya mı durdu
Depremler mi oldu güller mi soldu
Sen gittinde bu gönül rahat mı buldu
Zor oldu gülüm vallah zor oldu
Bilmezsin be gülüm yalnızlığımı
Adı konulmamış bir sevdaydı bizimki.
Yaşanmamış doya doya,
Söylenmemiş dilden dile,
Bahsedilmemiş hiç dost sohbetinde.
Bir sen bildin sadece,
Bir ben gizledim yüreğimde.
Bir çırpınış içinde şu garip gönlüm benim
Hasretler sıra sıra bir çöl gibi yalnızım
Dertlerim tükenmiyor bu benim alınyazım
Yaşanır mı yaşanır mı bu hayat
Ne sevdalar yaşamış ne sevdalar görmüşüm
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!