Alt Tarafı Şiiri - Mustafa Çakmak

Düşünüyorum da;
“Senden ayrılmak pek koymaz” diyorum “bana.”
En fazla; kalbim silindirin altında kalmış gibi parçalanır,
Gözlerim kan çanağına döner!

Senden ayrılınca en fazla;
Beynim işlevini yitirir;
Devamlı seni düşüneceği için.
En fazla; ellerim tutmaz;
Sana bir daha dokunamayacağı için.
Alt tarafı; dışarı çıkamam, insan içine karışamam.
Ayaklarım adım atmayı unutur; Adımlarım sana gelemediği için.
Kulaklarım sesi unutur belki; o sesi senden beklediği için.
Başka ne olabilir ki?

Bir de;
Sanki kurşuna dizilmişim gibi bir his,
Alt tarafı mengenede kalmış gibi ezilen bir başım olur,
Belki;
Sensizliğin yerine kor ateşler dolar kalbimin içine.

Senden ayrılmak fazla bir üzüntü yaratmaz bende!
Belki kafamın bir giyotinle bedenimden ayrılması için dua ederim;
“Belki daha az acı verir” diye!
Alt tarafı;
Her tarafıma bıçaklar saplanıyormuş gibi,
Alt tarafı;
Dünyanın en yüksek gökdeleninden atmışlar gibi olur.
Alt tarafı;
Bir okyanusun ortasındaymışım gibi yalnız hissederim kendimi,
Belki;
Bir daha Ay’a bakmamak için kendi gözlerimi oyarım!
Başka ne olabilir ki?…
Dedim ya;
Senden ayrılmak “pek” koymaz bana… ( ??? )

(Ankara-1999)