Alperenler Şiiri - Mustafa Kaya Akozan

ALPERENLER

Yüce Hakkın emriyle yolları kat ederek,
Horasandan gelerek, gönüllere doldular.
Dertlere derman olup canlara can katarak,
Halkı Hakla yoğuran, şeker şerbet baldılar.

Kulluk kaygısı oldu yüreklerde tek gada,
Açlıktan ölse bile elin açmazdı yâda.
Onlardaki o çalım onlardaki o eda
Göze bakıp gönülden geçenleri bildiler.

Ne millet malı çaldı ne bir gönül kırdılar.
Zalimin karşısında göğüs gerip durdular
Sözle, sohbetle, halle gönlüme taht kurdular.
Hakka çağırmak için kapıları çaldılar.

Sevincimle sevinip yangınımla yandılar.
Türk’tüler, İslam’dılar zemzem ile kandılar
Allah’ı, Muhammed’i gece gündüz andılar.
Bir cennet düşleyerek hülyalara daldılar.

Şehit olan mutluydu, gerçek edip düşünü
Düştüğü yerde yatsın kaldırmayın naşını
Allah’tan gayrisine eğmediler başını
Zalimlere kaş çatıp, mazlumlara güldüler.

Her ne olursa olsun Hak davası güttüler
Firavun’u, Nemrut’u yerle yeksan ettiler.
Akozan’a bir miras bırakarak gittiler…
Sevdaları yaşarken zannetmeyin öldüler.

MUSTAFA KAYA AKOZAN