Tanrı umutları bu ruhtan artık azat etti,
Benim seni anlatacak kelimelerim bitti,
Aşk denen bela bu bedenden çekti gitti.
Eyvallah, bu yorgunluk artık bana yetti.
Çektim çapayı gidiyorum görmedin mi?
Bilemezsin, gönül güneşe uzak,
Bilemezsin, gözlerin birer tuzak.
Bilemezsin, gündüzler hep gece,
Bilemezsin, geceler hep ecel.
Sensiz açmayan kırgın çiçekler,
Uğruna yapılan dörtnala seferler,
Bir selamına hasret kalan geceler,
Kelimelere gam olacak bütün heceler.
Seni gören gözlerim seni unutur mu?
Ölümlü dünyamın ölümsüz sevdası,
Nedir senden çektiğim bu gam, bu gaflet?
Gitmek bilmezsin, gelmek ne hacet?
Gel de bitsin bu koca hasret!
Ne sevmeyi bilirsin ne de sevilmeyi.
En ufak tebessümünle gelir ilkbahar,
Bir tek bakışınla açar tüm papatyalar.
Gözlerin de saklıdır alemde ki tüm sırlar,
Melekler dile gelir birer birer fısıldar.
Ocak on sekiz, tüm dualarıma armağan.
anla merakım yıldızlara değil,
gökyüzünde gördüğüm sana.
anla merakım yoncalara değil,
yeryüzünde rastladığım sana.
yüzünden âlâ şiir yok,
Sahil kenarında uçan kuşlar,
Koca gökleri saran bulutlar ,
Benim gönlümü yoran umutlar,
Eskittiğim takvim az mı?
Baharım dedim gençlik çağımda,
Sevdanın bize öğrettiği tek şey keder.
Gönüldür bu uslanmaz elbet yine sever.
Keder sevdanın yanında neyler?
Sahi, açar mı bir gün tekrar çiçekler?
Geçip gidiyor fani ömrüm,
Yıldız ol gecem aydınlansın.
Geçip gitsin ne çıkar gülüm,
Ömrüm senle sevda yaşasın.
Kalbim gözlerine bir ömür zindan,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!