Divan şiirinin çağdaş bir neferi olarak kalemini elinden bırakmıyor. Her dize, hem bir miras hem de bir başkaldırı. Şiirleri ile , adaletin ve güzelliğin peşinde koşmaya devam ediyor.
Ey ser-i kel, kibriyle arşa direk sanırsın,
Câm-ı dünyâyı avuçla içmiş mi sanırsın?
Yuvarlak başın olmuş misâl-i küre-i hâk,
Meğer zannın bu imiş: cihan sana mekân sanırsın.
Lisânın yalan, ef’âlin mekr ü hîle-i pâk,
Ey san’atkâr, san’at bilmez hâsıl,
Kalem elinde, mâna boşa asıl!
Kitapta leke, eser kibir nâşî,
San’at dedin, lâkin rûhun âşî!
Şâir ki şi’ri katleder her dem,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!