sevdim
daha ne olsun
en aşıktan daha aşık
en mecnundan daha mecnun
en meczuptan daha meczup
en gözü görmezden daha kör
Geceler yorgun
Geceler haylaz
Geceler daima karanlık
Nasıl derindir
Nasıl acı verir
Bilir misin insana yalnızlık
ne arasın ey yar düşümde
burası bir han gelen durmadı göçtü
sana yer mi yok gönülde kalpte
burası dünya gelen durmadı göçtü
sevgiden sor beni eşe dosta
yine aklıma düştün
gözlerim yine sokaklarda seni arıyor
kaldırımlara bakıyorum bir umut
bir umut gelmeni bekliyorum
gözlerim hep kahverengide
her gördüğüm kumralı sen sanıyorum
bugün kalbim cehennem sıcağı
bugün tenim de ölüm soğukluğu
arkamda yitip giden bir zaman
önümde yıllara meydan yalnızlığım
koşuyorum,
yaşadığım zaman beni artık hapsetmesin
Sessiz, yorgun, soğuk bir gece
Ve sabahına yalnız uyanmış ben
Sabah olmuş
lakin henüz doğmamış güneş
Ya da ardında kalmış
büyük büyük tepelerin
kalmadı kalbimizde sevgiye yer
bıkmıştık, yorulmuştuk,üzülmüştük belki
yitik, perişan, güçsüz bir haldeydik
yanmıştık geriye sadece külümüz kaldı
o da rüzgarla savrulup gitti
ben;
yazları sıcak, kışları soğuk
çayı şekerli sohbeti derin
gülü dikeniyle
ama seni sensiz severim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!