Be hey başına ak düşmüş koca dağ
Bak akşam oluyor kafan niye bulutlu
Bilmezmisin aşkın kuralı yotur
Ve bilmezmisin ki bunu bozan da yoktur
Sen ki çok görmüş çok yüce çok bilensin
Bu yağmur bu rüzgar niye sana bilensin
Her insan yaşar sevgiyi
Ne sevgi insanın izinde
Ne insan sevginin peşinde
Sevgi insanın içinde
Kefenin cebi yok
Sevgi insanın içinde
Güneş yavaş yavaş
Saklandığı yerden çıkar
Işık görünür yol çözülür
Cihan uyanır ölüm sürünür
Ask sinsidir ölüm gibidir
Uçuran seni melek gibidir
Biliyorum ayrılık diye birşey yok yaşanmadı yaşanmasın
Çünkü sen gönlüme düşen ilk ve tek yağmur damlasısın
Çünkü sen canıma can katan her şeyimin öbür yarısısın
Ayrılık diye birşey yok yaşanmadı yaşanmayacak
Çünkü ayrılık yaşayan bedenlerde farklı iki kalbin ölümüdür
Bırakıp gitmesidir terk etmesidir güzelim çiçeği suyun
Bir genc kız her acıyla kendine bir kadın doğurur
Ve bu doğan kadına da hayat hep kalleştir
Vede bitmiştir artık toprak ile olan kardeşlik
Çünkiiiiiiiiiiiiiiiiii topraga uzattığı eli kırılır
Ve söylenen yeminler ruzgarda kaybolur
Ve her ihanette kadın kendine bir melek dogurur
Ne zaman sana ihtiyacım olsa
Aatarım herşeyi bir kenara
Çekerim en derininden bir kahkaha
Yakarım en zaliminden bir sigara
Kapatıp gözlerimi
Yıldızlardan inmeni
Bir kuş gibi özgürce
Bir nehir gibi delicesine
Bir deniz gibi sınırsızca
Sevdim birisini
O zaman anladım ki yaşam sevgidir
Sadece senin sevgin
Sarışındı
Up uzun saçları vardı
Püsküllü belaydı
Güneş gibi kuruttu tüm hayatımı
Mavi gözlüydü
Uçurtma uçurur rüzgar kollardım
Kurtarmak için uzattığında elini
Uçurumdan düşmek gibi boşlukta
Yere çakılmak gibi paramparça
Hissetme kendini
Başka birine sakla
İşe yaramayan
Gecenin karanlığında bulursun beni
Karanlığa sokulmalısın sessizce
Gecenim karanlığında bulursun beni
Sabahı bekleme
Gece içinde herşeyi barındırır
Tek ihtiyacım olan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!