Alper Özbilen Şiirleri - Şair Alper Özbilen

Aşk,
Bir sürgü yahut asma bir kilit.
Bir benlikten başka bir kimliğe sürülmek belki de.
Kendi varlığıma yabancılaşıp,
Senin varlığında mülteci olmak.

Zaman tek boyutta

Mekan üç boyutta

Biz bu dört boyutta

Tevazu
Yüksek tepelerin engin sahnesi.

Tevazu,
Kızıl bardağın kızıl badesi.

Göçebe ruhum!

Yamaçtan yamaca soluklanır.

Yüceleştikce dağlar,

Bilyorum, hep küçümsedin beni
Hiç bir toplamda rızamı almadın

x0

Şimdi,-eğer istersen- ve yürekliysen şimdi

Duyduklarım, okuduklarım ve anladıklarım

Emsalini göstermekten mahrumsa o anın,

İşe yaramaz her fikri kafamdan atıp

Bir çember misali zaman

Yok’un ertesi Var,

Var’ın ertesi Yok!