Alper Kököz Şiirleri - Şair Alper Kököz

Lâl olmuş yüreğinde yüreğim sessizce,
sükût eden ruhum ise gözlerinde..
Hu diyen gönlüm lal'ı söyler tek nefeste
Yalnız SEN her nefeste..
Kirpik ile kaşın arasındadır tüm hüznü tebessümün,
İşte

Zerdüşt gecenin mavisinde demleniyor,
Turuncuya çalan sabahına uyanıyordum.
Uyanmaksa adı! Zil zurna savaşın.
Isyan değil di bekleyişlerim
Aksine zevk alıyordum şiir yazmaktan.
Uykusuzluğun tadını sanat koymuştum

Yaprağında saklıyordu titremelerini,
kırıyordu dallarını en ufak çıtırtıda.
döküyordu hayallerini eteginden.
Kader diyordu,
Yükseltip Gözlerini semaya yağmur yağsın istiyordu her bakışında.
Bilmiyordu ki kirpiğinin kaşına her değdiğinde,

Sahimiydi
Döndüğüm tarafta seni gördüklerim,
Yoksa hayalime küfredeceğim anda çıkıp gelen senliğim...
Hadi söyle
Hırçın dudaklarından akan şeffaf tebessümlerin,
Tam zirvedeyken lavlarını üzerime akıttığın sinsi bakışların,

Sevmez Gece beni.!
Çünkü her gece bir cinayet..
Asarım tek tek Hayallerimi inceldiği yerden..
Umutları Sabahın ilk ışıkları ile yeşeren..
Kelebekten az ömrü olan hayalleri...

Git ya da kal gel düne benzemesin nefesin.
Oradaydı tebessümün daha şimdi orda
Kalsa kokun umursuzca ne olduğunu bilmese de..
Ben biliyorum benim gökyüzümün
Yeşili siyahı ve ay'ı...!

Yaprağında saklıyordu titremelerini,
kırıyordu dallarını en ufak çıtırtıda.
döküyordu hayallerini eteginden.
Kader diyordu,
Yükseltip Gözlerini semaya yağmur yağsın istiyordu her bakışında.
Bilmiyordu ki kirpiğinin kaşına her değdiğinde

Onsuz bir kaç kelime daha etmiş,
Birkaç gece geçirmiş,
Ve birkaç bira daha içmiştim.
Zil zurna olmuştu karanlık
Ne ay ışığına, nede güneşe izin veriyordu
Penceremin toz pembe hayalleri.

-Tebessüm ediyorum zamana..
Ne gelirken merhaba diyor,
ne giderken hoşcakal.
Kal diyorum yanımda, kal!
Geldiğini söylemem kimseye..
Gideceksen de ben uyurken git benden öteye,

Perdenin arkasındaydı gülümseyen yüzü çırılçıplak,
ay gibi parlayan gözleri,
dünyanın en derin vadisiydi gamzeleri...
Çekiniyordu insan seyir etmeye.

aLp♠