Kimseye söyleme, çık gel bir gün
Sokak lambaları söndüğü zaman
Halimden anlayan bir sen bir de
Sarhoş adam kaldı köşede yatan
Hayat pencereni aç gel bir gün
Karanlıktır hayat, değildir mavi
Çünkü birden başlar, ve sonlanır ani
Kırmızıya benzemez ve hiç yüreği yoktur
Bazıları aç gezer, hayat onlara toktur
Parmağıma yapıştı bu yek tetik çekemedim
Söz konusu çile olduğunda siz bana gelin
Ağrılar girer başımda zonklayan yara izi
Sevdiğim kadın gibidir bilmiyor hiç gitmeyi
Sırılsıklam olan yolda ben de yoldan hallice
Bir yer varmış henüz adım atılmamış
Kadınlar için daha dağlar aşılmamış
Herkesten bir parça tebessüm ile
Gülünmüş fakat aşırıya kaçılmamış
Bir sokak varmış damla yağmur düşmemiş
Gelir belki ilham bir gün gözlerimi kaparsam
Aşinadır uyaklarım birkaç satır yazarsam
Kazır geçmişi tırnağıyla turuncu sabahlar
Ben de güneşsiz kalırım sözlerimi tutarsam
Oysa herkes kalbindeki tebessümle yaşardı
Hadi, kalk gel bugün geri dön
Bedenim can bulsun, ruhum ölmüş
Gözümden akacak olan yaşta hatrın
Tükenen ömrümde gözün var ama körmüş
Geri döndüğünde bir güneş doğar
Kaç oldu batırdık doğan güneşi
Dönmedi talihim hep kırıldı kalbim
Titretemem kalbindeki yanan ateşi
Değil sevmek seni bakmak değildi haddim
Gülmüyordu gözbebeklerin fakat bu hikaye
Karardı bu gün batıyor emeklinin hayali
Kesti selamı Vesire bakkal ile hemşehri
Dayanmıştı borç kırışık gırtlağına Veyselin
Sersem olmuş amaçsızca alnı buldu secdeyi
Zaruret hali bu haldir tarlasını toplamış
Ani durur kalp atışlarım yasaklar telaşı
Geçip gider yırtılınca her bi takvim yaprağı
Ben de siktir et dedim nedir bu öfke kendime
Yol çıkar yıkar bu öfkemi ağustos sıcağı
Gönlüme dizilmiş saklı kalan bütün uyaklar
Uzun zaman aldı inan seni burdan kazımak
Ve birkaç yıl daha geçti sersemledi anılar
Fazla zaman almadı bu parçalandı yaralar
Öyle lanet sersefilmis katilimi tanımak
Günler gelip geçtiğinde seçtiğim bir şarkı bu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!