Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Şair... Özlem adamı... Hüzünlü bir çocuk var şiirlerinde, elini attığında dünyaya dokunamayan. Masumca sevmekte hala İstanbul'da hayal ettiklerini.. Ve inadına sevmekte öfkeden reddettiklerini. O affetti belki de ihanet edenleri, oysa bilse kaderin onları neye mahkum ettiğini. Birilerini sevmekte bu şair, inadına birilerini... İstanbul kadar sevmekte, resmettiklerinde hazanı seyretmekte... 'Birilerinin sevinçleri' onun ölümü üstüneyse onun hoşuna gidecek, 'ölüm' bir 'kavuşma'dır bunu o da bir gün bilecek. Bu şaire, hayal-i dünya'dan selamlar olsun...